By 
Günümüz oyunlarının kolaylaştığı su götürmez gerçek. Bu döngüyü bozanlar, zorluğu ile bünyelerde yer edinmiş veya bu riski göze alan bağımsız yapımlar oluyor. Cuddle Monster Games’in geliştirdiği ve Kongregate’in yayınladığı platform oyunu Hell is Other Demons da bu yapımlardan biri.
Tek kişilik bir deneyim sunan oyuna dalınca, alışkın olmadığımız renk paleti ile karşılaşıyoruz. Şahsen çok sevdiğim bağımsız yapımlardan Downwell ile oldukça benzerlik gösteriyor. Platform-Aksiyon türündeki oyunun zor olmasının altında, hata affetmeyen yapısı yer alıyor. Bu sistem, özellikle başlarda biraz acımasızca gelse de bölümü geçtiğinizde yaşadığınız haz oldukça güzel.
Ortalık birazdan karışacak
Oyunun senaryo modu, bize hem hikayeyi anlatıp hem de kademeli olarak zorluk sağlarken, aksiyona direkt dahil olmak isterseniz Arcade modu da mevcut. Senaryo modunda başlangıçta size doğru uçan canavarlara karşı ateş ediyorsunuz. Bu durum, bölüm geçtikçe hızlıca değişiyor ve platformlarda kalmaya (ve onlar tarafından tuzağa düşürülmemeye) çalışırken bir yandan da saldırılarınızı düşmanlara denk getirmeye uğraşıyorsunuz. Siz daha iyi güçlere eriştikçe, düşmanlar da daha çeşitli ve acımasız hale geliyor.
Baş edilemez biri olmamanız için her bölüm öncesi yanınıza alabileceğiniz eşyalara “Slot” sınırı konulmuş. Standart silahınız Pew-Pew, hiçbir Slot kullanmaz iken bir sonraki geliştirmesi olan silah 3 boş slota ihtiyaç duyuyor. Daha çok slot açmak geliştirmeler ile mümkün. Bu geliştirmeleri, düşmanları öldürdükçe elde ettiğimiz mücevherler ile alabiliyoruz. Bu mücevherleri edinmesi oldukça kolay ve ölmeniz halinde kaybolmuyorlar. Bu da size strateji kurmak ve farklı kombinasyonlar denemek için alan bırakıyor. Oyundaki çoğu eşya “synthesize” mekaniği ile ekstra güç veya özellikler kazanabiliyor. Bu sayede, geçemediğiniz bölüm için bambaşka yöntemler deneyebiliyorsunuz.
Oyunun hata affetmiyor kısmını biraz açalım. Oyunun başında 4 can ile başlıyoruz. Birkaç adımdan oluşan bölümlerde bu canları yenilemenin tek yolu düşmanlardan geçiyor ancak bunun bir garantisi yok. Dolayısıyla ekrandaki düşmanları hızlıca yok edip, gelecek olanları beklemeniz gerekiyor. Düşman saldırılarından (veya düşmanların kendisinden) kaçmak için Dash gücümüzü kullanabiliyoruz. Sağa veya sola kısa sürede hamle yapmamızı sağlayan bu özellik ile kısa süreli nefes alabiliyoruz. Düşmanları öldürdükçe dolan Ultimate barımız var, bu bar dolduğunda tek sefere mahsus güçlü saldırı yapabiliyoruz. Aynı zamanda düşmanların kafasına vurarak onları yok edebiliyoruz, bu da aksiyona yeni bir boyut katmış. Hatta senaryo modunda bölümleri hiç ateş etmeden bitirirseniz ödül bile kazanıyorsunuz.
Oyun grafikleri oldukça sade. Konsepte çok uygun dizayn edilmiş olan bölümler ve animasyonlar ile herhangi bir eksiklik hissetmiyorsunuz. Efektler de oldukça yerinde, bunlar arasında herkese hitap etmeyenleri (mesela ekranın sarsılması gibi) kapatabilmek mümkün. Atmosferi oluşturan diğer temel elementimiz sesler ise şu aşamada ortalamanın biraz üstünde kalıyor. Arka plan sesleri başarılı ve ses efektlerinin de kendine has bir yapısı var, ancak bu durum çok hızlı tekrara düşüyor. Bölüm tasarımlarının rastgele olmaması strateji kurabilme açısından iyi olsa da tekrara düşme durumuna hizmet ediyor.
Oyunun en büyük avantajlarından biri de uzunca yükleme ekranları ve unutulabilen mekanikler yerine, sizi saf aksiyonla buluşturması. Kısa süreli seanslar için oldukça ideal. İçerik bakımından da zenginliği göz önüne alındığında, tek başına Arcade modu bile bazı oyunculara yeterli gelebilir. Hell is Other Demons’un alınmaya değer olduğunu, tamamen sizin zevkiniz belirliyor. 8-bit, synthwave gibi kavramları seviyorsanız düşünebilirsiniz.
