By 
Mafia: Definitive Edition ile Hangar 13, size reddedemeyeceğiniz bir teklif sunuyor. 2002 yılında yayınlanan ve unutulmaz oyunlar arasına giren Mafia’nın baştan sona yeniden yapılmış hali olan Mafia: Definitive Edition, önceki Definitive Edition oyunlar gibi orta seviye bir iş mi yoksa klasik oyunu hakkını vererek yeni nesil oyunculara sunabilmiş mi beraber inceleyelim.
Taksi Şoförlüğünden Aileye Uzanan Yol
Mafia: Definitive Edition, 2002 yılında yapılan orijinal oyunun hikayesini yeni nesile getiriyor. 1930 yılında Lost Heaven isimli amerikan şehrinde bir taksici olan Tommy Angelo’nun hikayesini, kahve eşliğinde, kendi ağzından dinliyoruz. Salieri ailesinin aracının kaza yapması sonucu taksiye atlaması ile başlayan tanışıklık, rakip ailenin bize saldırması ile birlikte aileye katılmamızı sağlıyor.
Ana hikaye Tommy’nin aileye katılışından başlayıp, bir dedektif ile aynı masada oturduğu ana kadar süren 8 yıllık macerasını konu alıyor. Salieri ailesi filmlerden aşina olduğumuz, içki yasağını kendi yöntemleriyle aşan fakat diğer pis işlere çok fazla bulaşmayan bir aile. Hani aslında kötü ama bir yandan da “o kadar da kötü değil” diyerek sevebileceğimiz türden bir grup. Arada bir koruma ücretini unutan satıcıyı dövüp, ailenin hanımefendisine yanlış yapan kişilerin kurşun zehirlenmesinden gitmesine sebep olabilirler ama günün sonunda sevilebilir karakterler.
Mafia: Definitive Edition hikayeyi hiç bozmadan, ufak tefek eklemeler ve geliştirmeler ile bize sunuyor. Başlangıçta yaptığımız taksi görevleri, getir götür işleri ve hatta çoğu eski oyuncunun kabusu olan yarış görevi bile yerli yerinde duruyor. Ben mi daha iyi oynuyorum yoksa oyun mu kolaylaşmış bilmiyorum (sürüş sistemi düzelmiş ama çaktırmayın) ama yıllar sonra yarış görevini ilk denemede geçebildim. Daha önce çok öne çıkmayan Sarah gibi karakterler de hikayeye daha fazla dahil olup, hikayenin orijinal havasını bozmadan geliştirmeyi başarmış.
Hikaye gayet iyi ama sunum konusunda eksiklikler hissedebilirsiniz. Bazı önemli olaylar bir anda olup geçiyor ve neredeyse hiç etkisini göremiyoruz. Alıştığımız açık dünya oyunların aksine sadece hikayeye odaklanan çizgisel bir oynanış olması, Salieri ailesi ile Morello ailesi arasındaki çete savaşını yeterince canlı bir şekilde yaşamamızı engelliyor. Yine de ara sahneler ve karakterler arasındaki diyaloglar o kadar güzel bir şekilde yazılıp canlandırılmış ki, hikaye konusunda çok fazla şikayet edemiyoruz.
Açık Dünya Oyunlardan Bıkanlar Toplanın
Eskiden çok büyük bir nimet olarak gördüğümüz açık dünya oyunlar, yapımcıların oynanış süresini uzatmak için sıkıcı ve baştan savma yan işlerle doldurduğu bir çöplük haline geldi. Ortalama 15 saat ömrü olan bir oyunu, gereksiz işler ile 50 saate uzatan oyunlar yüzünden açık dünyadan soğuyan oyuncular Mafia: Definition Edition’ı çok sevecek. Çünkü bu oyunda açık dünya yok!
Elimizin altında bulunan Lost Heaven şehri büyük ve içerisinde dolaşmak için kullanabileceğimiz araba sayısı çok olmasına rağmen, oyun bir görevden diğerine çizgisel bir şekilde ilerliyor. Bir göreve başladığınızda aracınıza atlıyor ve oyunun size söylediği yere doğru gidiyorsunuz. “E şehir ne işe yarıyor o zaman?” diye sorabilirsiniz tabi. Çoğu görev size şehri dolaşma fırsatı veriyor. Çevrede bulunan başka arabaları çalıp koleksiyonunuza ekleyebilir, çeşitli dergileri ve sigara kutularını toplayabilirsiniz. Şehirde araç sürüp polis ile yarışmak da mümkün ama görevin geçtiği zamana göre bazı bölümler kapalı olduğundan, tamamen etrafı gezmek mümkün değil. Kocaman bir dünya değil ama ana hikayeye kısa bir ara vermenizi sağlayacak kadar şey var.
Bir yarış arabasını sabote etmek için polisle köşe kapmaca oynayarak tamirciye götürmekten, Tommy ile aynı dili konuşmayan bir İtalyan ile iletişim kurup başınızdaki beladan kurtulmaya çalıştığınız bir sürü farklı görev bulunuyor. Ortalama 11 saat süren oyunda neredeyse hiçbir görevde “Bitse de kurtulsak” hissiyatını yaşamadım.
Adeta Yeni Bir Mafia Oyunu
Mafia: Definitive Edition’ın en çok dikkat çeken yanı yenilenmiş grafikleri. Orjinal mafya kendi zamanında iyi gözüken bir oyun olmasına rağmen 18 yıllık teknolojik gelişmenin karşısında aynı şeyi söylemek mümkün değil. Definitive Edition görsel olarak muhteşem bir iş çıkarmış. Daha açılış ekranından Lost Heaven’ın güzelliği ile karşılaşıyor ve 18 yıllık değişimin ne kadar büyük etkileri olduğunu görüyoruz. Araç ve karakter modellemelerinde oldukça iyi bir iş çıkarılmış. Serinin ikinci ve üçüncü oyunları için çıkarılan Definitive Edition sürümlerinin aksine, bu oyunun görselliği gerçekten adının hakkını veriyor.
Görüntüler güzel ama performans konusunda nasıl bir iş çıkarmışlar?
Oyunu Playstation Slim üzerinden oynadım ve genel olarak sorunsuz bir tecrübe yaşadım. Aşırı hızlı araç kullanımı ya da patlayıcı kullanımının abartılması gibi nadir anlarda takılmalar yaşadım. Bazen bitirme animasyonları sırasında rakibin gözden kaybolduğuna da şahit oldum.
Minik sıkıntıları görmezden gelirsek oyunun performans olarak başarılı olduğunu söyleyebiliriz. Son olarak ara yükleme ekranlarının bazen fazla uzun beklediğini söylemem gerek. Özellikle çatışmalar sırasında öldüğümüzde bir önceki noktaya dönmesini beklemek sinir bozuyor.
Mafia: Definitive Edition ile birlikte oynanış mekanikleri de geliştirilmiş. Hem araç kullanımı hem de karakter kontrolleri yeni nesile daha yakın bir hale gelmiş. Araç kullanmak orijinal oyuna göre çok daha rahat ve keyifli, üstelik her aracın kendine has bir tepki sistemi var. Araç kontrolleri hem rahat hem de altınızdakinin 1930’lu yıllardan bir araba olduğunu size hissettirecek şekilde olmasını sağlayacak şekilde yapılmış. Ek olarak araçların navigasyon sistemine bayıldım. Kocaman bir ok ile yön göstermek yerine kaldırım üzerinde bir yön tabelası ile dönmemiz gereken yönü görüyoruz. Yanından geçtiğimizde kaybolan bu tabelalara çarpmamak için hamle yapmayı bırakmam biraz vakit aldı.
Arabadan inip insan içine karıştığımızda işler değişiyor. Tank kontrol dediğimiz eski tip sisteme oldukça yakın bir sistem ile kontrol ettiğimiz karakter, özellikle kovalama sahnelerinde baş ağrıtıcı olaylara yol açabiliyor. Bir merdiveni çıkmak için etrafında üç tur atmak ya da çitlerden atlayıp kaçmak yerine hemen yandaki küçük boşluğa girip rakip çetenin sopaları belimizde kırmasını izlemek can sıkıcı.
Serinin diğer iki oyununda olduğu gibi, bu oyunda da çatışma mekanikleri idare eder seviyede. Genellikle bir siperin arkasına geçip düşmanın kafayı çıkarmasını bekliyor ve vuruyorsunuz. Silahların geri tepme oranı çok yüksek olduğundan nişan alma konusunda çok sıkıntı yaşadım. Genellikle bir iki denemeden sonra sopayı kapıp “Ya siz ya ben” diye düşman arasına dalmayı tercih ettim. Size önermem, Tommy mermilere pek dayanıklı değil. Zaten canımız çabuk gidiyor ve çatışmalar uzun, bunun üstüne etrafta az bulunan sağlık yenileme kutularını kötü kontrol sistemi yüzünden açamayınca iyice sinir olmak mümkün.
Reddedemeyeceğiniz Bir Teklif
Mafia: Definitive Edition, ikinci ve üçüncü oyunun aksine Definitive Edition adını sonuna kadar hak eden bir yapım olmuş. Klasik bir hikayeyi yeni teknolojinin nimetlerinden faydalanarak tecrübe etme fırsatı çok güzel bir teklif. Hikayeye eklenen küçük yenilikler ile eski oyunculara da tekrar oynamak için bir sebep veren oyun, yenilenmiş haliyle genç kitleleri de cezbedecek kadar iyi. Özellikle açık dünyada kaybolup ana hikayenin keyfini çıkaramayan oyuncular için büyük bir nimet.
PSN Türkiye üzerinden 259 TL fiyat etiketiyle satışa sunulan oyun, tek başına bu fiyatı hak ediyor mu emin değilim. İçerisinde toplanacak eşyalar ve daha sonra açabileceğiniz bir serbest dolaşım modu olsa da, yeniden oynanabilirliği düşük bir oyun. Normal şartlarda 40 dolarlık bir oyun olarak fiyatını hak eden bir oyun ama ülkemizin genel oyun fiyatları yüzünden bir indirim beklemenizi yararınıza olabilir. Fakat serinin bütün Definitive oyunlarını bir arada bulunduran Mafia: Triology’nin 374 TL fiyatı ile parasının hakkını verdiğini gönül rahatlığıyla söyleyebilirim.
Sonuç: Mafia serinin en iyisi, yeni nesil oyuncuların da keyif alacağı bir şekilde geri döndü. Serinin eski hayranları kesinlikle kaçırmasın. 2002 yapımı oyunu, çok eski olması yüzünden oynayamamış olanlar için ise müthiş bir fırsat. Şu zamanda güzel bir hikayeyi, açık dünyanın dikkat dağıtan gereksiz etkinlikleri ile baltalamadan oynayabilmek güzel bir his. Hangar 13 bu oyun ile bizi mutlu etmeyi başardı.
