Far Cry New Dawn İnceleme

Far Cry serisi her zaman çizgisini korumayı başardı. Bazı noktalarda bizi hayal kırıklığına uğratan isimlere yer verse de hikaye gidişatından hepimiz memnunduk. Far Cry Primal’ı bir kenara bırakırsak, Far Cry 5 de sert hatlara sahipti. Tek sıkıntı, bu hatları yeterince harmanlayamadı ancak Seed ailesini bir şekilde benimsedik.

Ubisoft‘un Far Cry New Dawn‘ı bizi Montana’nın Hope County’sine geri götürüyor, üstelik aradan 17 yıl geçmişken. Henüz Far Cry 5’i bitirmediyseniz, oyunun sonunu direkt göreceğiniz bir sinematikle açılış yapan New Dawn’ın kötüleri, ikiz kardeşler olan Mickey ve Lou. Yazının en başından hevesinizi kaçırmak pek doğru değil ancak Mickey ve Lou, muhtemelen gelmiş geçmiş en kötü hikaye gidişatına sahip Far Cry isimleri. Karakteristik özellikleri yok ve senaryonun kötüleri olup, insanlara kan kusturma kısmında yeterince başarılı yansıtılamamışlar. Yapışkan tarafı ölmüş ve zorla yapıştırılmaya çalışılan etiketten farksızlar. Zaten oyunun %60’ına kadar üç kere falan belki ortaya çıkıyorlar. Korkmayın, bu önemli eksiymiş gibi görünse de “şimdilik” spoiler vermek istemediğim için içinizi ferahlatacak karakterlerle de karşılaştığımızı bilin. Bazılarını uzun zaman sonra görmek, oyuna ayrı bir renk katıyor.

New Dawn’ın hikayesi, kaldığı yerden devam ederken doğal olarak radyasyon yüzünden bizi kısıtlamış durumda. Nükleer felaket sonrasında hayatta kalmayı başaran çok az insan, aniden ortaya çıkan kötü ikiz kız kardeşler yüzünden zor durumda kalmıştır. Highwaymen isimli gruplarını yöneten Mickey ve Lou, kontrollerini kaybetmemek adına insanları kaçırmaktadır. İşte tam bu noktada biz araya gireriz ve kendi halinde hayata tutunan masum insanları savunmaya çalışırız.

Oyun başında, sonradan kozmetik anlamında kıyafetlerini değiştirebileceğimiz iki karakter arasında seçim yapıyoruz ve bizim yönettiğimiz karakter, önemli biri. “Cap” olarak lakabımız peşimizden geliyor ve insanlar, bütün umutlarını bize bağlamış durumda. Harita noktasında her yerine ulaşamıyoruz. Doğal olarak yapabileceklerimiz sınırlı. Ancak aksiyon arıyorsanız, işte o tarafta işler güzelleşiyor.

Far Cry olur da minik yardımcılarımız olmaz mı? Far Cry 5’ten hatırladığımız “roster” sistemi New Dawn’da da bizlerle. Belli yan görevleri tamamladığımızda bu arkadaşlar istediğimiz zaman yanı başımızda beliriyorlar ancak ölürlerse belli malzemelere sahip değilsek, canlanamıyorlar. Bu da bol bol hurda, bitki, bakır tel vb. denk geldiğimiz ıvır zıvırları çantaya doldurmak demek. Toplayıcılık kısmı bu kadar basit değil elbette, o konuya birazdan geleceğiz.

“Roster” sisteminde her karakterde bizi bekleyen önemli üç pasif özellik bulunuyor. Yanımıza aldığımız karakterlerle zaman geçirdikçe ve onlar da adam öldürdükçe, seviye atlıyorlar. Üç seviyenin tamamını açmak biraz zaman alıyor ancak her birinin kendisince çok özel güçlendiricileri var. Kimisi silahlı arabayla geliyor, kimisi sınırsız mermi veriyor veya tuzakları anında buluyor. Damak tadınıza uygun yardımcıyı seçmek sizin elinizde (Timber!).

New Dawn’ın para değerindeki ve hemen hemen her şeyde kullanılan etanol, olmazsa olmazımız. Oyunumuz açık dünya, aksiyon ve macera öğelerine dayalı. Bu kısımda hemfikiriz. İşin bir de hayatta kalma prosedürü var. Etanol ile ana üssümüzdeki binaları geliştirebiliyoruz. Etanola ulaşmak için de Highwaymen üslerini ele geçirmek, görevlere dalmak veya çeşitli sayıdaki hurdaları toplamak gerekiyor. Oyunda zaman harcadıkça etanolu nasıl hızlı elde ederim kısmını kolayca çözüyorsunuz. Başlarda her şey kolay; perk yani pasif özelliklerimizi güzelleştiren puanlar akıyor ve her yerden hayvan derisi, bitki, çark, izole bant vb. eşyalar bulabiliyoruz. Hikayenin %50’lik kısmına geldikten sonra bazı eşyaları bulmak zorlaşıyor ve oyun da sizi zorla yan görev kovalamaya veya üs ele geçirmeye yolluyor. Çünkü hikayedeki görevimiz üssümüzü maksimum oranda geliştirmek.

Muhtemelen oyunun en büyük eksisi, tam olarak burada ortaya çıkıyor. New Dawn, belli noktalarda kendini tekrar eden yapısı yüzünden fazla sönük kalıyor. Sanki makyajı yarım kalmış bir süper star gibi. İçerisinde aksiyonu oldukça fazla ve kafanızı meşgul edecek yığınla içerikle uğraşabilirsiniz ancak bunu sadece üs geliştirme üzerine kurmak, bayağı ucuzculuk oluyor.

Karakterimiz ve seviye sistemi, dört farklı halkadan oluşuyor: I, II, III ve Elite (elit). Karakterimizin seviye sistemi yok ancak kullandığı silahlarda rank yani rütbe sistemi var. Rütbeler, tıpkı silahlarda olduğu gibi her türlü canlıyı veya silahı, hatta aracı bile etkiliyor. Eğer üzerinizde rank III silah varsa ve karşınıza elit zorluktaki bir düşman çıkarsa, vay halinize. Öldürürsünüz evet, ancak zaman alır. Olur da üzerinizde rank II silah varsa ve elit düşmana denk gelirseniz, kaçın. Onu düşürmeye mermi yetmez. Yakın menzilli silahların da belli dayanıklılıklarının olduğunu hesaba katarsak, kolay kolay kurtulamazsınız.

Rank sistemi, üssümüzü de etkiliyor. Üssümüzdeki binaların seviyelerini arttırdıkça bazı özellikler kazanıyoruz. Daha iyi silahları craft’layabilmek için doğru malzemeye ve silah tezgahımızın da seviyesinin yüksek olmasına ihtiyaç duyuyoruz. Bu noktada her şey zincirleme ilerliyor. Amacımız ana üssümüzü geliştirmek ise daha fazla etanol ve hurda yığını lazım. Bu malzemeleri toplamak için de haritayı dolanmak, düşman üslerine dalmak, yan görevleri tamamlamak gerekiyor. Yani hayatta kalmak için topla ve geliştir kısmı, ana fikir alınmış. Açıkçası bu döngüde sıkışıp kalmak, oyundaki tüm eğlenceli silip süpürmüş.

New Dawn’da karakterimizi en güçlü yapan element perk’ler yani pasif özelliklerimiz. Perk kazanmak, başlarda kolay ancak zamanla tutuklanmış adamları kurtarayım, üsleri basayım, nadir bulunan hayvanların izini süreyim derken kendinizi bambaşka noktalarda gezerken bulabiliyorsunuz. Her perk, beraberinde farklı bir özelliği öne çıkartıyor. Kilitli kasalara ulaşmak, fazladan silah taşıyabilmek, rank III’deki düşmanları tek hamlede görünmeden bayıltabilmek derken çeşitlilik çok.

Perk kazanabilmek için aynı zamanda “challenges” yani çeşitli başarımlarla dolu birtakım zorluklarla süslenmiş mini görevleri yapabilirsiniz. Challenges; Carmina’nın 15 adam öldürmesi, belli sayıda hayvan (puma, ayı, geyik vb.) avlamak, rank II silahla Highwaymen öldürmek ve dahasından oluşuyor. Challenge yaptıkça perk puanı kazanıyorsunuz veya dilerseniz gerçek para harcayarak da bu puanlara ulaşabilirsiniz ancak pek tavsiye etmiyorum. Perk puanı kasmak bir noktada kolay.

Görevler, beş dala ayrılmış: Story (hikaye), Expeditions (seferler), Side Missions (yan görevler), Outposts (üsler) ve Treasure Hunts (hazine avcılığı). Görevler, öylece dallanıp budaklanmıyor. Her şey son derece basit. Git şunu öldür, şunu al veya bunu kurtar üzerine odaklanmış. Hazine avcılığına, Far Cry 5’ten alışıksanız aynı sistem kendini tekrar ediyor. Bize NPC’den bir görev veriliyor ve ipuçlarını takip ederek malzemenin bol olduğu gizli sığınağa ulaşıyoruz. Ucunda hikaye namına pek getirisi olmadığı için zaman harcamaya gerek duyulmuyor ancak ana üssünüzü geliştirmek için çokça malzeme lazımsa, görevlere odaklanmak önemli.

Düşman yani Highwaymen üslerini ele geçirmek, önce kolay ancak onların de belli zorluk dereceleri var. Ele geçirdiğimiz her üssü hurda haline getirip etanol kazanabiliyoruz. Hurdalaştırdığımız üsler, doğal olarak sahipsiz kalıyor ve Highwaymen ekibi, anında orada beliriyorlar. Tabii geri dönen Highwaymen, ilk üssü aldığımız kadar güçsüz olmuyor. Düşmanların rütbeleri artıyor ve daha fazla hasar veriyorlar. Buna bağlı olarak ikinci veya üçüncü kere geri aldığımızda üssün bize kazandırdığı ödüller de artıyor.

Multiplayer co-op, New Dawn’ın bir parçası. Görevleri yaparken veya sadece ortalığı karıştırmak adına gezerken bile listenizden birilerini oyuna davet edebilirsiniz. Davet eden taraf oyundaki görevleri yaparken, davet edilen taraf sadece çeşitli bonuslardan yararlanabiliyor. Üs ele geçirmek veya hikaye görevi yapmak, davet edenin yararına. İkinci kişiyseniz topladığınız her şey sizde kalıyor, buna perk’ler de dahil.

Gözden kaçmayan “supply drop” konusu, bana ileride bu oyuna “battle royale” modunun geleceğini düşündürüyor. Rastgele gökyüzünden inen ve çeşitli craft malzemeleriyle dolu bu kutular, etraflarında bazı düşmanlar tarafından korunuyorlar. Belki New Dawn’ı bu şekilde kurtarmayı düşünüyor olabilirler.

Kısacası New Dawn, yepyeni bir Far Cry oyunu değil. Sanki Far Cry 5’in DLC’si gibi duruyor. Aksiyon namına ve silah tasarımları veya zaman geçirmek anlamında ilk birkaç saat oldukça eğleniyorsunuz, ancak oyunda ilerledikçe kendini tekrar eden aksiyon döngüsü sıkıcı olmaya başlıyor. Yenilik kısmında mükemmel içerikler yok, kötü karakterlerimiz de fazla monoton, araç kullanımı arcade havasında, kıyamet sonrası dönemi konu alıp da bunun tam olarak yansıtılamaması büyük sorun. Tabii her şey bir kenara grafik ve müzik anlamında beklentileri karşılıyor. Seriyi seviyorsanız ve sırf aksiyon olsun, etrafı yıkıp yakayıp, milletin üssünü ele geçireyim, biricik ponçik köpeğim Timer’ımla zaman geçireyim diyorsanız oyuna şans verebilirsiniz ancak beklentinizi yükseltmemenizi öneririm.

God Eater 3 İnceleme