By 
Dövüş oyunları, her zaman seçicilikten yanadır. Uzun süredir Tekken, Mortal Kombat, Soulcalibur veya Street Fighter dışında kendisini geliştiren dövüş oyunu pek görmedik. Açıkçası kıyıda köşede sessizce ilerleyen farklı isimler de var ve onların değerini bilen de çok, ancak bu durum Omen of Sorrow için geçerli değil.
Mortal Kombat 11, 2019 yılının hiç kuşkusuz mükemmel dövüş oyunlarından biri olmayı başardı. Karakter tasarımları, hikaye, grafik derken kendinizi kısa sürede kaptırmanız çok kolay. Tabii ki Omen of Sorrow ile MK kıyaslaması yanlış olur, ancak birazdan neden açılışı bu şekilde yaptığımı anlayacaksınız.
Omen of Sorrow, fantastik hikayelerin bütün kötülerini bir arada toplamayı amaçlayan ilginç bir oyun. İşin garip yanı fikir olarak gerçekten başarılı. Hani hep iyiler kazanmaya çalışır, kötüler karanlığa hapsolur vs. Burada roller biraz değişiyor ve bu fikir, oyuna farklı bir tat katıyor.
Omen of Sorrow Oynanış
Oyun temelinde son derece basit kontrollerden oluşuyor ve belki de bu yüzden seveni bir hayli az. Dört tuştan oluşan kontoller, süper barınızla kombine oluyor ve sadece ileri geri giderek karakterlerle etkileşime girebiliyoruz. Özellikle çok sayılı combolara, zorlu kontrollere alışıksanız Omen of Sorrow, istediğinizi vermeyecektir. Ne yazık ki oynanış bakımından tatmin edici değil.
Hiç combo yapamıyormuşsunuz gibi düşünmeyin. Oyunda birkaç vuruş var ancak bunlar 2 veya 3’lü sistemden öteye gidemiyor. Olur da biraz strateji yapayım, düşmanın şurasına vurayım gibi planlara girecekseniz, hiç uğraşmayın. Vur, kaç, ileri git, iki yumruk çak hop düşman yenildi. Daha kötüsü karakter modellemeleri de geri planda kalınca, oynanışın tadını çıkartmak imkansızlaşıyor. Fazla düz ve odun gibiler.
Fikir olarak oyunun başarılı olduğunu belirtmiştim. Bunun hala arkasındayım. Mekan tasarımları ve karakter kostümleri oynanışın aksine hiç fena değil. Gabriel, Adam, Radegonda, Caleb gibi isimlere yer veren oyun, Imhotep (mumya hali) gibi popüler karakterlere de sahip. Şimdilik 12 karakter mevcut, ancak verilen bilgilere göre bu sayı artacak. Normalde dövüş oyunlarında kimi zaman karakter hikayelerine ulaşmak istersiniz ve bazıları da bunu sunarak, eksikliklerini tamamlamaya çalışır. Sonuçta fikir farklı olunca ve kötü karakterler temel alınınca Omen of Sorrow’da en azından hikaye olsaymış, bir şekilde kendini kurtarırmış diye düşünmeden edemedim. Ne yazık ki Omen of Sorrow, karakter hikayeleri bakımından size neredeyse hiçbir şey sunmuyor.
Yanlış Seçimler
Omen of Sorrow’un çok fazla rakibi var doğru. Ancak bu, oyunun “çok fazla soruna” rağmen oyuncuya sunulmasını bahane gösteremez. Senaryo deseniz yok, oynanış fazla basit. Görsel noktada karakter modellemeleri “eh” modunda olsa bile bir şekilde göze hoş gelebiliyor. Sonuçta Imhotep’i kontrol etmeyi kim istemez ki. Karakterlerin çoğunu tanıyoruz ve bir noktada onunla rakibi pataklama hissi muzzam.
Hadi görsellik kısmını bir şekilde tutturduk, peki ya optimizasyon? Yok ki. PC tarafı çok dengesiz ve ciddi sıkıntılar yaşanabiliyor. Sonuçta dövüş oyunu geliştirmek demek, FPS düşüşleri ve optimizasyon gibi “çok önemli” detayları düşünmek demektir. Hoş, her oyun için bu geçerli ancak dövüş oyunlarında özellikle akıcılık önemli.
Son olarak diğer kötü nokta karakterlerin sadece görüntüden ibaret olması. Çoğu birkaç replik dışına çıkmıyor ve muhtemelen bunun nedeni, kendi hikayelerinin oyuna yedirilmemiş olmasından kaynaklanıyor. En azından ortada her karaktere özel farklı dokunuşlar eklenseydi, her şey çok daha farklı olabilirdi.
Kısacası güzel bir fikirden ötesine geçemeyen Omen of Sorrow, ne yazık ki hayal kırıklıkları listemizdeki yerini alıyor. Oyunun “şimdilik” fiyatı 30 TL. Bu fiyata göre “fena değil” listenize ekleyebilirsiniz. Belki AOne Games, güncellemelerle oyunu daha düzgün bir hale getirir. Ancak yeni karakter getirmeyi düşünmek yerine oynanışı, optimizasyonu düzeltmeleri daha doğru bir karar olacaktır.
